آموزش و پرورش به عنوان یک سرمایه ملی و نهادی که تربیت آینده سازان کشور را بر عهده دارد نقش کلیدی را در پیشبرد اهداف اقتصادی دارد. در بند اول سیاست های کلی اشتغال که به رؤسای قوای سه گانه، رئیس مجمع تسخیص مصلحت نظام و دبیر شورای نگهبان توسط رهبر معظم انقلاب ابلاغ شده آمده است، «ترویج و تقویت فرهنگ کار، تولید، کار آفرینی و استفاده از تولیدات داخلی به عنوان ارزش های اسلامی و ملی با بهره گیری از نظام آموزشی و تبلیغی کشور». فلذا آموزش و پرورش، معلم و مدرسه در سال حمایت از تولید ملی برای تحقق اهداف اقتصادی کشور می توانند نقش اساسی را ایفا کنند. آموزش و پرورش با در اختیار داشتن ۱۴ میلیون نفر از جمعیت کشور که معادل یک چهارم کل جمعیت است در تبیین الگوی استفاده از کالای ایرانی تأثیر فراوانی دارد. مدارس به سبب حضور کودکان و نوجوانان و تأثیرپذیری آنان در جامعه به ویژه خانواده، نقش بسیار مهمی در فرهنگ سازی حمایت از تولید ملی و استفاده از کالاهای ایرانی دارند.

امروزه در نقاط مختلف دنیا، در مقاطع تحصیلی گوناگون، اصول حمایت از کار و سرمایه ملی را به دانش آموزان تعلیم می دهند این کار به شیوه های جدید از جمله به صورت بازی و یا سرفصل های درسی طبق اهداف رفتاری خاص اقتصادی به محصلین آموزش داده می شود به این ترتیب با برنامه های مختلف آموزشی کودکان خود را از لحاظ اقتصادی و فرهنگی توانمند بار می آورند. البته این مسئله محدود به آموزش و پرورش نمی شود بلکه والدین نیز می توانند در رفتارهای خود با فرزندانشان به گونه ای عمل نمایند که فرزندانشان اهل تولید و بهره وری بار بیایند و همچنین به تولیدات داخلی علاقه مند باشند. آموزش و پرورش باید کاری کند که کالای ساخت داخل در نظر دانش اموزان کالایی مطلوب، بادوام و زیبا باشد. آموزش و پرورش و در رأس آن معلمان باید این عقیده ی غلط عده ای را که مصرف کالای خارجی را نشانه نوعی تشخص و برتری می پندارند اصلاح کند. دانش آموزان باید یاد بگیرند که مصرف کالای خارجی یعنی وابستگی به بیگانه و مرگ تدریجی اقتصاد و جامعه را در پی خواهد داشت. آموزش و پرورش باید به گونه ای برنامه ریزی کند تا با افزایش دانش فراگیران، اطلاع او از هویت فرهنگی و منافع ملی افزایش یابد. متأسفانه بسیاری از لوازم التحریر دانش آموزان ایرانی از خارج وارد می شود. این به آن معناست که ایرانی از کودکی می آموزد کالای خارجی استفاده کند.

     آموزش و پرورش هم در بخش تولید و هم در بخش مصرف می تواند مؤثر باشد، در بخش تولید باید دانش آموزان را تولید کننده و نه صرفاً مصرف کننده کالاها بار بیاورند. دانش آموزان امروز بایستی در آینده تبدیل به کارآفرینان و تولید کنندگانی شوند که کالاهای داخلی را با بالاترین کیفیت های جهانی بسازند. در زمینه مصرف نیز نقش آموزش و پرورش پر رنگ است، دانش آموزان باید اهمیت مصرف کالای داخلی را دریابند. برای فرهنگ سازی در این زمینه باید محتوای کتاب های درسی اصلاح شود. عناوین تحقیقاتی، فعالیت های فوق برنامه مانند بازدید از نمایشگاهها، کارگاهها و کارخانه ها و برگزاری مسابقات فرهنگی و هنری و… در راستای حمایت از مصرف کالاهای داخلی و تولید ملی باشد.

     دست اندرکاران عرصه تولید، دولت و علی الاخصوص آموزش و پرورش و مردم یا مصرف کنندگان باید حلقه ارتباطی صمیمی و تعامل پایداری را با یکدیگر داشته باشند. باید از تمامی مزیت های نسبی کشور عالمانه اسفاده شود. طرح این سخن، بر اهمیت مشارکت و همدلی خانواده ها برای توسعه و تقویت محصولات داخلی می افزاید و نقش والدین را بیش از پیش نمایان می سازد. زیرا اصلاح فرهنگ غلط استفاده از کالای خارجی تنها با نگاه خانواده ها به کالای داخلی امکان پذیر است.

در اینجا لازم است به طور مختصر به بررسی نقش معلمان به عنوان یکی از اجزای اصلی نظام آموزش و پرورش در فرهنگ سازی استفاده و مصرف کالای داخلی بپردازیم؛ از آنجا که معلمان با طیف وسیعی از نوجوانان و جوانان اجتماع سر و کار دارند بیشترین میزان تحولات را می توانند ایجاد کنند. معلمان با آموزش های صحیح در گفتار و عمل می توانند بسیار راهگشا باشند. معرفی فرهنگ مصرفی مطلوب، تبلیغ تجارت سالم، آموزش زیان های معاملات پنهان و قاچاق، تأکید بر مصرف کالاهای داخلی در جهت استقلال اقتصادی که زیربنای استقلال سیاسی محسوب می شود از جمله نمونه هایی از این اقدامات است. بدیهی است داشتن روحیه ی ساده زیستی و قناعت پیشگی که از ملزومات حرفه مقدس معلمی است و پرهیز از تجمل گرایی و اسراف از طرف معلمان به عنوان الگوی عینی بیش از هر چیز می تواند راهگشای نسل جوان باشد.

     در معرفی فرهنگ مصرفی مطلوب، معلمان خود ابتدا باید به عنوان الگو، نمونه رفتارهایی در جهت تأیید گفتار خویش داشته باشند. یکی از اولین شیوه ها در این زمینه انتخاب روش ساده و متعادل در زندگی فردی است، معلمان با گفتار و عمل خود الگوی مصرفی مطلوب و مبتنی بر کالای داخلی را معرفی نموده که آموزش این امر سبب کاهش تقاضا برای کالای خارجی خواهد شد چرا که قشر نوجوان و جوان جامعه که در دسترس معلمان می باشند یکی از عوامل مهم تغییر و دگرگونی اقتصادی و مصرف مطلوب می باشند.

     معلمان ما می توانند از همان کودکی دانش آموزان را به مصرف کالاهایی که در داخل تولید می شوند تشویق کنند و فواید آن را برای دانش آموزان شرح دهند تا کودکان بدانند که تا چه اندازه می توانند در توسعه و پیشرفت کشور خود مفید باشند. برانگیختن احساس مسئولیت و عشق به وطن در جهت اعتلای آن در دانش آموزان روش مناسب دیگر است، که معلمان با استفاده از آن  می توانند دانش آموزان را به مصرف کالای ایرانی تشویق نمایند.

     بکارگیری آموزه های دینی و ارزش های مذهبی در الگوی صحیح مصرف مؤثر خواهد بود. باید ابعاد و جوانب آگاهی بخشی نسبت به مصرف را به دور از شعار زدگی و توجه اغراق آمیز، آهسته ولی پیوسته به دانش آموزان انتقال داد. معیار قرار دادن نگاه قرآنی و دینی در مصرف کالاها به شکل گیری این فرهنگ صحیح در دانش آموزان کمک خواهد کرد. باید توجه به مصرف کالای داخلی و اجتناب از پذیرش کالای مصرفی خارج را یک وظیفه ی مذهبی و ملی بدانیم تا زمینه ی رفع کامل وابستگی کشورمان را فراهم سازیم.

در پایان لازم به ذکر است که بایستی از اجرای برنامه های نمادین و شتاب زده دوری و اجتناب گردد. آموزش و پرورش باید تولید کنندگان را به عنوان پیشتازان عزت و استقلال جامعه معرفی کند و تکریم از کسانی را که در این صحنه تلاش می کنند در محتوای آموزشی مدارس بگنجاند. باید روحیه اعتماد سازی و علاقه مندی به کالای ایرانی در بین دانش آموزان ایجاد شود. لازم است برای معلمان دوره های آموزشی مناسبی در خصوص فرهنگ سازی مصرف کالای ایرانی برگزار گردد، زیرا که معلمان دارای بالاترین ظرفیت برای تأثیرگذاری بر دانش آموزان هستند. همچنین بایستی الگوهای توسعه اقتصادی در جهان را به دانش آموزان معرفی کنیم ملت هایی که با تلاش و قناعت و ساده زیستی و توجه به تولیدات داخلی و مصرف آن امروز به عنوان کشورهای مهم توسعه یافته جهان مطرح شدند